25.05.2025/KW 22 – Froulüe maokt Kaffeekränzchen – so wör dat fräuher in Paddewat
„Wenn leipe Tungen sägget, dat wi flert off tratscht, dann sünd dei neidisch! Wi willt blots wäten, wat et Neies giff!“ Un so dröpen sei sick maondaogs-nömmdaogs bi’n Köppken Kaffee. Wer dor aal touhörde, staiht uppe eiersden Siet.
Vandaoge hätt Braohms Hedwig dat Säggen… Hedwig is so richtig in Brass: „Joop, nu drömel nich herümme. Wat sünd gi för Kerls. Glieks staiht dei Kütemeierschke inne Dörn un in use Staomt sütt et immer noch ut, as wenn… Äöwerall mott ick mi um kümmern – Joop, wo biss du?“
„Bin ick tou fräuh?“, Kütemeiers Agnes staiht all inne Käöken. „Ick häbb’n Joop buuten draopen. Hei wull naore Pere kieken.“
„Naore Pere kieken? – Denn Schnack maokt nur Fuule! Korten spälen un aals leegen laoten. Uprümen? – dann kniep se einfach ut.“
„Ick weit’t wull“, mennt Agnes, „mit Uprümen häbbt dei’t nich so. Bi mien Kerl isset genauso. Hei mag gerne kaoken. Aower dei Käöken sütt naoher ut, at wenn dor Hottentotten huust häbbt..“
Hedwig: „Ja, so sünd se. Aower wat änners, sägg eis, hätt Plaggenbühls Clemens all woller’n Unfall baut?“
Agnes: „Wull ick jüss vertellen. Lachs di kaputt. Hei is mit sien Trecker bi Breimeiers vörbi tuckert un – neischkierig wi hei is, blots Oogen för’t Schaufenster hat – dei Damenbekleidung! Dorbi häff hei dat Werbeschild ümmejaogd.“
Hedwig: „Passt tou üm, dait üm gout. Aower deswägen soväl Drubel?“
„Pass up“, Agnes maokt up wichtig, „dat is nich aals. Dat Schild is an’t Auto vanne Kundin flaogen. Un dei har wull dat Kläötern hört, un is, g a n s sporsaom antrucken, buuten ansuusen kaom’n, dei Breimersche achteran. Dat mott Spektaokel wän häbbn…
Un“, giff sei liese achteran, „mien Kerl, dei dor jüss mit Kraomers Jonathan vörbi kaomen is, hätt sick dat natürlich gerne ankäken. Kenns ja – sowat seiht dei Kerls…“
Pastors Liese un Kitzken Libett sünd rinkaom’n un häbbt all mithört.
Libett: „Dat is gout. Dann mott dei Plaggenbühl betaohlen, dei neischkierige Pint. Hätte maol’n Denkzettel krägen. Wör’t Auto daone kaputt?“
Agnes: „Weit ick nich. Korl sä, Clemens har sick gewaltig uprägd un mennt hat, datt dat Schild dor nich hen hörde. Hilde dor gägenan. Un dat halfnackte Froumenschke wör’n Clemens buld an’n Kraogen gaohn. Wi Häöhnkes harn se utseihn.“
„Ick har mi uck uprägd, wenn hei mi’n Buuln an Auto jaogd har“, brummt Liese. „Un dann änner Lüe dei Schuld gäben. Bün froh, dat Pastor dor ditmaol nix mit tou doun har. Dat lessde Maol reicht mi…“
Agnes faot’t fors nao: „Wi menns dat denn. Hätt Pastor sien Arger mit üm bi di utlaoten? Wat häffe dann sägg? – Vertell!“
Liese: „Wat dor wän is, weit ick nich. Dat wör nao dei lessden Bichte. Hei köm rin un har dat Schweit vör’n Koppe. Ogott, häbb ick dacht, nu wedd mi dei Kerl noch krank. Schmeet sick in Sessel, schüddelde mit’n Kopp un sä blots: Plaggenbühl!“
Libett: „Kan’ck mi denken. Dei sünd mit’n Kortenclub in Hamburg wän. Plaggenbühl wör Haupthaohn wän. Wat dor wull passeiert is.“
Liese: „Glöw ick nich.Pastor is middewän, dei hätt uppasst!“
„Haha“, Hedwig lacht luut ut, „denn häbbse schön rinlegg. Dei sünd nao ehre Stadtrundfohrt all fräuh nao’n Bedde gaohn, weil se nächsden Morgen um veier Uhr naon Fischmarkt wulln. Aower, as Pastor üm veier Uhr upkaomen is, sünd dei ännern jüss van ehrn Reeperbaohn-Uflug trüggekaom’n!“
Agnes krigg grote Oogen: „Deswägen wörn dei gägen Middag all woller dor – Korl sä, dat Pastor kiene Lust mehr hat har, aowern Fischmarkt tou gaohn. So’n Schleitkefidel. Dann mott mien Kerl glieks ers maol bichten – aower bi mi..!“
Un wi dat utgaohn is, vertell ick nächsmaol…