Use Kläönschnacker

Jung un Old…

13.07.2025/KW29- Jung un Old… (2.Deil – dat Grillen gaiht wieter)

Dei Enkelkinner häbbt Oma un Opa toun Grillen inlaoen. Dei Enkelkinner, tüschken achttaihn un twintig Johr, dat sünd Erna un Frieda mit ehre Freunde un Jan mit siene Freundin…

Et giff masse zu beschnacken. Oma, wi immmer gans neischkierig, häff Erna un Frieda mit ehre Freunde Felix un Markus all utfraogt. Nu kummp Jan, dei Jüngsteümme Ecke. „Wo kummps du denn her? Häss so lange schlaopen? Biss woller dei ganse Nacht ünnerwängs wän“, äöwerfallt Oma üm.
Jan bliff gans ruhig: „Wat maokst du di för‘n Kopp, Oma. Wi Kerls maokt dat schon richtig, nich Opa?  Aower kiene Sorge, ick bün all‘ne ganse Tied online wän.“
„Aohnlein – O Gott, o Gott“, Oma wedd gans tatterig, „du biss doch wull sachte nich woller aohne Lienen mit usen Hund loswän. Du weiß doch, dat use neie Naoberschke dor Angst vör hätt!“
Jan grinst blots: „Blödsinn! Ick menn doch gans wat änners. Aower dat wör uck nich schlimm wän. Dei olle neischkierige Tante draff us Karo ruhig maol‘n bäten verjaogen!“
Oma: „Jung doch uck. Wat schall dat. Maok dat Menschke doch nich noch banger at se all is..!“
Opa will se bäten beruhigen: „Och nu laot‘t dei doch. Ick mag dei, is doch‘ne feine Frou.“ Un liese tou Oma: „Up dat Papier möck uck noch wull schrieben…“
Omas Oogen blitzt gewaltig. Dor treckt‘n Gewitter up.
Doch dei Kinner kaomt d´tüschken. Frieda: „Wat häss du dor flüstert Opa, wullt du er schrieben? Schöön – villich noch’n Liebesbreif!“ Un lachend tou Oma: „Kann Opa dat? Hätt hei di fräuher uck Liebesbriefe schräben?“ Oma brummelt blots…
Jan kann sick nich trüggehollen: „Sowat bruukde hei bestimmt nich. Opa hätt bestimmt masse Freundinnen hat. Stimmt doch Opa, nich?!“
Opa stäötert: „Jao-jao, ick menn, ick weit nich, ao- aower wenn, dann blots toun üben, b l o t s  toun üben!“
Frieda straokt Oma aower‘t Hoor: „Laot‘se man schnacken. Du schass noch wull väl mehr Verehrer hat häbbn. Aower wenn ick jou vandaoge so hör, disse Targerei. Dann fraogt man sick, worüm du Opa dann hieraot‘t häss?“
Oma wedd gans verlägen un kick nao Opa raower: „Dat weit ick uck nich so genau. Hei köm immer woller an. Dann keek hei mi mit sien bruun‘n Oogen bädelnd an, wi us Karo. Wat schull ick maoken..?“
Jan gans grotkotzig dortüschken: „Ja Oma, wenn man dat so hört, dann moss du, wenn Opa di nich mehr will, usen Karo hieraoten, hihihi!“ 
Oma schüddelt mit‘n Kopp: „Kinner, Kinner, wat schall dat aal. Wi sütt dat ut. Häbbt gi’t Äten nu fardig?“
Erna: „Jao,wi sünd sowiet. Salaot moss ute Schöddel nähm‘n. Un hier is‘n schönet Steak. Wullt du dor‘n bäten Ketchup tou?“
„Bloutsoppen mag se nich. Moss ehr dor Suusepeiter up doun“, röpp Opa raower, „dat is wichtig, ohne dat löpp bi Oma nix.“
„Kenn ick nich“, sägg Erna, „wat schall dat wän?“
Oma wedd gans tatterig: „Nu hollt doch di‘n Mund. Fang dor nich uck noch mit an. Dat will kienein hörn!“
Doch Opa markt, dat dei Kinner neischkierig werd‘t: „Suusepeiter sünd Ziepeln, kanns gout van suusen. Oma hollt dor masse van. Dat mott ick jou unbedingt vertelln.“
Hei löpp tou Höchsform up: „Wenn Oma mit ehrn Club ‘ne Radfohrt maokt, staiht sei schmorns twei Stunn‘n eiher up un maokt sick Botters mit Hacke- un masse Suusepeiter. Sons kann sei mit all dei ännnern, dei väl jünger sünd, nich mitholln.
Aower dann – wenn et dann wirkt – oha oha, dat schullen gi maol seihn, wi sei dann affgaiht. Dann werd‘t se aal aowerhaolt. Un Oma suust dann vörup..!“
„Nu reicht mi dat“, Oma wedd dull, „wenn du nich fors uphörs, so’n Mess tou vertelln, gaoh ick weg“.
Dei Kinner krümmt sick middlerwiele vör Lachen. „Worüm staihs du dann morgens so fräuh up, Oma“, fraogt Jan. „Du kunnst doch man aobends vörher dat Raketenfouer äten…“
Opa kraiht raower: „Blots nich, schnack ehr dat nich woller an. Hätt sei einmal maokt, morgends harn wi kiene Bettdäken mehr!“ Oma staiht up un gaiht hendaol… Wat touväl is, is touväl!

Doch dei Kinner haolt ehr trügge. Nu kummp Stimmung up.  Un nächste Wäken vertell ick dat.

Use Kläönschnacker

Jung un Old…

06.07.2025/KW28- Jung un Old…

Dei Öllern sünd in Urlaub. Dei Kinner, häbbt Oma un Opa toun Middagäten inlaoen. Dei beiden frait sick, dat sei sick maol‘n bäten mit junge Lüe ünnerholln käönt.
„Dat du mi aower nich so väl dumm Tüg schnacks“, will Oma so‘n bäten vörsorgen. „Wat du doch immer häss“, knurrt dei. „Jao, ick kenn di!“ Opa schüddelt mit´n Kopp: „Gaoh wieter..!“
„Oh, dor sünd gi jo“, kummp Erna ehr all toumäute, „vandaoge ät wi buuten. Sett‘t jou dor man gau in´n Gorn an‘n Dischk, dat gaiht glieks fors los.“
Oma lätt sick nich lange nödigen un sett‘t sick fors an denn Gorndischk: „O fein is dat hier, hier kann man dat wull utholln.“
Opa kick noch‘n bäten üm sick tou und schüddelt mit‘n Kopp: „Wat hätt sick dat aal verännert, fräuher wör dei Herd van binnen un dei Lokus buuten. Vandaoge is dat ümgekehrt..!“
„Aower is dat nich schön“, sägg Erna, „hier kanns doch schön chillen.“
Oma kick ehr gans fraogend an:„Jao?“, fraogt sei nao, „wi menns du dat? Schulln wi – schulln wi noch‘n poor Tübbeken schillen?“
„Nä-nä“, lacht Erna luut up, „ick menn chillen, affhangen un so…“
Nu rischket Opa sick: „Verstaoh ick dat richdig. Affhangen, säggs du. Brucks du noch Fleischk för dien Kaoker? Wi häbbt noch wat in us Rökerkaomern hangen. Wat schall‘t denn wän?“ 
Neeee“, Erna wedd all‘n bäten rappelig, „mien Felix bring aals mit, wat wi bruukt. Hei hätt mit all‘ne Mail schickt!“
Dat häff Oma hört: “Jao? – Mähl häss du krägen. Dat is gout, dann kunn ick, wenn gi willt, noch drokke‘n Kouken backen.“ Erna: „Och Oma..“
Dann kummp Felix, Ernas Freund, ümme Ecke, Hoore hoch schorn, schwattet Tüg un äöwerall Ringe…
Opa kann‘t nich laoten un mennt: „Erna, wo häss denn dann funn‘n? Hannelt dei mit Oltiesen ? Denn draffs aower bi‘t Gewitter nich nao buuten schicken. Dor treckt dei Blitz nao. Hihihi.“
Oma stuukt Opa inne Rippen: „Nu hollt doch den Mund. Du kanns et doch einfach nich laoten, ’n Aohnsägel bisse!“
„Sägel?“, Felix, Ernas Freund, krigg grote Oogen, „wat heit dat, ein Boot? Häss du‘n Schipp, Opa?“
„Wat‘n Schipp?“, prustet Opa rut, „nä“, un hei kick schräg nao Oma räower, „nä – ick häbb´n, ick häbb blots‘n ollen Damper..!“
Oha – dei Blick van Oma – dor brennt wat an…
Jetzt kummp Frieda, dei Lüttkeste, mit‘n Jungen ut‘n Huuse. Opa kratzt sick so‘n bäten verlägen an‘n Kopp un denkt luut: „Sowat hätt‘t fräuher uck noch nich gäben, Freien mit Äöwernachtung“, brummt hei.
Oma kick üm schräg an: „Wenn ick so trügge denk. Du wullst uck nie nao Huus. Un wenn ick aals toulaoten har, dann..?“
Opa kott aff: „Dann wörst du vandaoge all Urgoßoma!“
Frieda is pausenlos an gähnen. „Is wull‘n bäten laode worn“, mennt Oma, „fräuher geewt dat nich. Wi sünd mit dei Häuhner nao‘n Bedde gaohn!“
Frieda grinst Oma an un fraogt gans spitz: „Na – un wi biss du dann uppe Stangen kaom‘n?“
Opa schüddelt woller mit´n Kopp: „Oh, oh – wat häbbt gi junge Lüe doch för‘n Muulwark. Dat wör fräuher doch änners. Dor hülln sick dei jungen Lüe noch‘n bäten trügge. Un dei Wichter wüdden noch rot, wenn man se ansprök..“
Markus – Friedas Freund, kick Opa schräg an un grinst: „Ja, wer weit, wat du dei för‘n Schwienkraom vertelld häss…“  Puuh..!
Frieda wedd dei neischkierige Fraogerei touväl. „Häss du nich all buld wat fardig?“, röpp sei nao Erna raower.
„Jao – isset, nähmt jou man all‘n Teller, dat eierste Fleischk is muts fardig.“
„Braoet aower gout dör, sons kann ick’t nich bieten”, mennt Oma, „du weiss jo, wi sünd all‘n bäten öller!“
„Dann dou mi dat Stück man“, lacht Opa, „ick feuhl mi noch nich so old. Old is man eiers, wenn kein‘n Pudding mehr bieten kanns. Ick kann noch aals bieten, ick kann mi sogor in‘n Mors bieten..!“
Erna maokt grote Oogen: „Wat mennt hei dor dann woller mit?“
Nu lacht Oma luut ut: „Ja Kind, dat sünd Opas Schnäcke. Sägget wi  so: Opas Tähn‘n sünd wie Sterne, nachts kaomt se rut!“ Erna gaiht koppschüddelnd.

Aower dat gaiht Grillen gaiht wieter – wedd noch richtig lustig! Vertell ick nächsden Sönndag…


Use Kläönschnacker

Ein Lutter Spaosslied…

22.06.2025/KW26-  Ein Lutter Spaosslied…

„In Lutten rieet se uppe Mutten…“ Ein Kläönschnacker hätt maol bi us dit Lied dortou vördraogen – nao dei Melodie: Ein Mann, der sich Kolumbus nannt..

In Lutten rieet se uppe Mutten, Pidde-widde-witt, bum-bum, Stert in Mund un dann gaiht’t rund, Pidde-widde-witt, bum-bum. Kenn gi all dit schöne Lied, dann bitt ick jou, singt alle mit:
Rup uppe Mutt‘ un Hopsassa, Pidde-widde-witt, juch-hei-ras-sa, Rup uppe Mutt‘ un nochmaol rum, Pidde-widde-witt, bum-bum!
Uck wenn du dat nich glöben kann(s), Pidde-widde-witt, bum-bum, dann kiekt di dat bi us maol an, Pidde-widde-witt, bum-bum. Un wenn du süss, wi schön dat i(s)t, dann säggs du fors, ick maok dor mit:
Rup uppe Mutt’…
Wat man ut disse Saoke lehrt, Pidde-widde-witt, bum-bum, rieen gaiht uck aohne  Pert, Pidde-widde-witt, bum-bum. Un fasteholln is uck wat werd’t, dei Mudde häff dorför ’nen Stert.
Rup uppe Mutt’…

Use Kläönschnacker

15.06.2025

Fräuhschoppen… Korl: „Wat holl gi dann van usen neien Kaplaon. Dei har doch vandaoge wücklich ‘ne feine Prädigt.“
Willi mennt gans dröge: „Aower laogen hätte uck. Hei häff sägg, in meines Vaters Haus sind viele Wohnungen. Dat stimmt nich – ick kenn siene Öllern. Dei harn blots‘n lüttket Hüerhuus. Dei harn nich maol Platz för ehre Kinner!“

Use Kläönschnacker

08.06.2025

Marie: „Wat sünd dat för dumme Kerls. Ick häbb all ganze Packung Taschkendäüker verloorn, kiener hätt anbäten!“

Use Kläönschnacker

1.06.2025

Wi sägget Kerls: „Gouen Dag, na, wie gaiht´t?“  „Och, dat gaiht so!“ „Na, dann gaiht´t jo..!“
Wat sägget dei Frouen: „Toun Schwiegen fählt us dei richtigen Wöör..!“
Dann laot us nächstet Maol bäten mehr schnacken…

Use Kläönschnacker

Froulüe maokt Kaffeekränzken…

25.05.2025/KW 22 – Froulüe maokt Kaffeekränzchen – so wör dat fräuher in Paddewat

„Wenn leipe Tungen sägget, dat wi flert off tratscht, dann sünd dei neidisch!  Wi willt blots wäten, wat et Neies giff!“ Un so dröpen sei sick maondaogs-nömmdaogs bi’n Köppken Kaffee. Wer dor aal touhörde, staiht uppe eiersden Siet.

Vandaoge hätt Braohms Hedwig dat Säggen… Hedwig is so richtig in Brass: „Joop, nu drömel nich herümme. Wat sünd gi för Kerls. Glieks staiht dei Kütemeierschke inne Dörn un in use Staomt sütt et immer noch ut, as wenn… Äöwerall mott ick mi um kümmern  –  Joop, wo biss du?“
„Bin ick tou fräuh?“, Kütemeiers Agnes staiht all inne Käöken. „Ick häbb’n Joop buuten draopen. Hei wull naore Pere kieken.“
„Naore Pere kieken? – Denn Schnack maokt nur Fuule! Korten spälen un aals leegen laoten. Uprümen? – dann kniep se einfach ut.“
„Ick weit’t wull“, mennt Agnes, „mit Uprümen häbbt dei’t nich so. Bi mien Kerl isset genauso. Hei mag gerne kaoken. Aower dei Käöken sütt naoher ut, at wenn dor Hottentotten huust häbbt..“
Hedwig: „Ja, so sünd se. Aower wat änners, sägg eis, hätt Plaggenbühls Clemens all woller’n Unfall baut?“
Agnes:  „Wull ick jüss vertellen. Lachs di kaputt. Hei is mit sien Trecker bi Breimeiers vörbi tuckert un – neischkierig wi hei is, blots Oogen för’t Schaufenster hat – dei Damenbekleidung! Dorbi häff hei dat Werbeschild ümmejaogd.“
Hedwig: „Passt tou üm, dait üm gout. Aower deswägen soväl Drubel?“
„Pass up“, Agnes maokt up wichtig, „dat is nich aals. Dat Schild is an’t Auto vanne Kundin flaogen. Un dei har wull dat Kläötern hört, un is, g a n s sporsaom antrucken, buuten ansuusen kaom’n, dei Breimersche achteran. Dat mott Spektaokel wän häbbn…
Un“, giff sei liese achteran, „mien Kerl, dei dor jüss mit Kraomers Jonathan vörbi kaomen is, hätt sick dat natürlich gerne ankäken. Kenns ja – sowat seiht dei Kerls…“
Pastors Liese un Kitzken Libett sünd rinkaom’n un häbbt all mithört.
Libett: „Dat is gout. Dann mott dei Plaggenbühl betaohlen, dei neischkierige Pint. Hätte maol’n Denkzettel krägen. Wör’t Auto daone kaputt?“
Agnes: „Weit ick nich. Korl sä, Clemens har sick gewaltig uprägd un mennt hat, datt dat Schild dor nich hen hörde. Hilde dor gägenan. Un dat halfnackte Froumenschke wör’n Clemens buld an’n Kraogen gaohn. Wi Häöhnkes harn se utseihn.“
„Ick har mi uck uprägd, wenn hei mi’n Buuln an Auto jaogd har“, brummt Liese. „Un dann änner Lüe dei Schuld gäben. Bün froh, dat Pastor dor ditmaol nix mit tou doun har. Dat lessde Maol reicht mi…“
Agnes faot’t fors nao: „Wi menns dat denn. Hätt Pastor sien Arger mit üm bi di utlaoten? Wat häffe dann sägg? – Vertell!“
Liese: „Wat dor wän is, weit ick nich. Dat wör nao dei lessden Bichte. Hei köm rin un har dat Schweit vör’n Koppe. Ogott, häbb ick dacht, nu wedd mi dei Kerl noch krank. Schmeet sick in Sessel, schüddelde mit’n Kopp un sä blots: Plaggenbühl!“
Libett: „Kan’ck mi denken. Dei sünd mit’n Kortenclub in Hamburg wän. Plaggenbühl wör Haupthaohn wän. Wat dor wull passeiert is.“
Liese: „Glöw ick nich.Pastor is middewän, dei hätt uppasst!“
„Haha“, Hedwig lacht luut ut, „denn häbbse schön rinlegg. Dei sünd nao ehre Stadtrundfohrt all fräuh nao’n Bedde gaohn, weil se nächsden Morgen um veier Uhr naon Fischmarkt wulln. Aower, as Pastor üm veier Uhr upkaomen is, sünd dei ännern jüss van ehrn Reeperbaohn-Uflug trüggekaom’n!“
Agnes krigg grote Oogen: „Deswägen wörn dei gägen Middag all woller dor – Korl sä, dat Pastor kiene Lust mehr hat har, aowern Fischmarkt tou gaohn. So’n Schleitkefidel. Dann mott mien Kerl glieks ers maol bichten – aower bi mi..!“

Un wi dat utgaohn is, vertell ick nächsmaol…

Use Kläönschnacker

18.05.2025

Klouk is, wer bloß dei Hälfde glöwt, wat hei hört. Noch klouker is, wer markt, wekke Hälfde dei richdige is…

Use Kläönschnacker

11.05.2025

Opa schüddelt mit’n Kopp as dei Enkel sien Wichtken bepraohlde: „Jung‘ laot di dat säggen, je mehr dei Katten straokt wedd, üm so höher hollt sei denn Stert!“  (schmeicheln kann düer kaom’n)

Use Kläönschnacker

03.05.2025

Dat wull ick noch säggen:
Ick hör gern Lüe aower sick sülwes schnacken, weil man dann immer nur Goues hört…

Social Media Auto Publish Powered By : XYZScripts.com