15.06.2025/KW25-Lutter Heimaotlied… – nao dei bekannten Melodie – up Platt vörschlaon van BJ
In Ollenborger Mönsterland, nich wiet van Herrenholt, is mi ein Dörpken gans bekannt, dor greut‘ mi Lutten stolt.
Un kummps du hier maol eis vörbi, dann kiek doch einmaol rin, dann weiß du uck wi schön dat is, un dat bereus du nich…
Refrain: In Lutten, in Lutten, dor gäw ick di mien Wort. Wer einmaol dor eis waohnet hat, dei will nich woller fort:
Un wer ein echter Lutter is, egaol off Jung off Dern, dei käönt uck alle düchtig fiern, dor kanns du väl van lern.
Un wenn dann Karms, dei Birse is. dann wedd et kunterbunt, wenn Jung un Old dorbi dann is, dann gaiht et richtig rund.
Refrain: In Lutten, in Lutten…
Dat lüttke Dörp, dat Lutten, hätt soväl Schick un Charm, dor deilt man Leid un Fraide, egaol off riek off arm.
Hier greut man sick, hier sitt dat Hart noch up denn rechten Fleck, hier kann man noch erläwen, dat lüttke Quentcken Glück!
Refrain: In Lutten, in Lutten…
(22.6.25-KW26) Un weil wi dei Melodie nu all kennt, passt dortou uck dat „Hölskenlied…„
Vör Johren wör’t, dor güng’n wi noch mit Hölsken inne Stadt. Un uck as Kinner inne Schoul, dor schnackden wi noch Platt. Us Vaoder sä: „Nu hör eis Mamm’, wat wör dat fräuher schön, dor harn wi aale Hölsken an un dei wörn so bequem…
(Kehrreim): Hölsken harn wi aale, breie un uck schmaale, Hölsken mit un aohne Leer, kolle Fäute geewt nich mehr!
Wull’n sönndaogs wi spazieren gaohn, in’n Buschk, in Wald un Feld, dann harn wi ale Hölsken an, för Schouh harn wi kien Geld. Un wör’n wi dunn uck noch so arm, dat dö us gornich weh, dei Fäute han wie puschewarm – alles wör okay…
(Kehrreim): Hölsken harn wi aale …
Toun Foutball späl’n wör’n dei uck gout, up’n Hoff un äöwerall, un güng’n maol wer dei Schieb’n kaputt – mit einen luuten Knall. Us Vaoder keek dann ut dei Dörn – un sehg us aal dor staohn, un sä: Wat is’t doch för’n Mallör, dat häff maol wer kien’n daon…
(Kehrreim): Hölsken harn wi aale…:
Toun Mölken in den deipen Stall, hörn Hölsken uck dortou, gi wät’t jo wull un kennt uck all, dat möck man nich mit Schouh. Un seet dei Katt eis bi dei Mölk, schmeet ick ehr’n Hölsken naoh, dann wör se eig’tlick tou beduurn, doch gi käönt mi verstaohn…
(Kehrreim): Hölsken harn wi aale…:
Nu is dat daon mit Klipp un Klapp, in Käök un up dei Daol, dei Hölsken hangt nu an dei Wand, mit Bläümkes gäl un faohl. Dor werd’t sei ehrt un nie mehr schüürt, mit Sand un Seipen bruun, un drögt uck nich mehr achtert Huus, up Mouders Lattentuun…
(Kehrreim): Hölsken harn wi aale…