07/24 Kinner sägget, wat se denkt...
Anschäten…
Dor kummp mi woller us Platt tou passe: Angeschissen – wat för´n hartet Wort. Klor – wichtig is, wi man´t sägg. Aower up Platt: “Anschäten” – dat kling doch väl weicker. Dat säen wi Kinner all un mennd`n dormit nix änners as “targen”, “wat luurn”,”rinleggen” off “ín April schicken”…
Dat wör sogor noch vör miene Tied. Dor har mien Brouer use Mamm´ fraogt, worüm use Opa kiene Hoore un kiene Tähn´ mehr har. „Dat kann bi olle Lüe vörkaom´n“, har Mamme sägg, „un us Opa is nu maol all old.“
Kott dorup wüdd ick geborn. Gans naodenklich har mien Brouer mi bekäken, mit´n Kopp schüddelt un sägg: „Denn giff man wer trügge, dor häbbse di mit anschäten, dat is jo´n gansen Oolen..!“
Wenn wi noch Dreck aower häbbt…
Mien Brouer Jan wör sowieso ´n bäten driesterer. Wi wör dat noch, as Pastor maol bi us köm un usen Pappen spräken wull.
Dat wör´n Sömmerdag. Et har jüss rängt. Alle Päule stünn´n vull mit Waoter. För us Kinner ´ne herrliche Saoke. Wi sett’den us in´n Waogenweg, Sandkasten geew et nich, un baun us mit schwatte Eern un Waoter dei schönsten Hüüser un Burgen…
Dunn köm Pastor mit Rad anfäuhern. As hei us dor sehg, hüllt hei an un frög, wat wi dor möken. „Wi baut ´ne Stadt“, sä mien Brouer Jan fors.
Pastor wüdd gans neischkierig: „Häbbt gi denn uck an eine Karken dacht?“ „Jao“, sä us Jan, „hier dat grote Huus is ´ne Karken..!“
„Un häbbt gi“, Pastor mök et jo wull Spaoß, „häbbt gi uck all ein Pastor?“
Jan un ick keeken us an un wüssen eiers nich, wat wi dor up säggen schulln. Jan kratzde so´n bäten in´n Waoterpoul un mennde touless: „Jao, wenn wi naoher noch Dreck aower häbbt, bau wi us ein´n..!“
Off Pastor sick doraower frait hätt, weit ick nich mehr…