Wo heitde dei noch

Greundönnerdag . . .

KW 16 – Greundönnerdag . .

Bi Finao inne Gaststomt geew et siet Johrn all up’n Greundönnerdag nur Fiezbohnengemeus. Dei Stammgäste wüssen dat un leeten sick dat uck gout schmecken…

Nu seet dor uck maol eis ein Vertreter, dei wull’n bäten Fleischk dorbi häbb‘n. Hei versöchde aals, üm Finao tou aowertügen: „Jesus bi sien Aobendmaohl, dor hätt‘t uck heller gout wat gäben“ sä hei touless…

„Ja“, sä Finao dorup,  „un wi hätt’t üm dann denn nächsden Dag gaohn..?“

Wo heitde dei noch

Dei Gerichtborkeit…

22.3.2025 – Dei Arger mit dei Gerichtborkeit KW 13

Ein Kerl schall bi‘ne Bank inbraoken häbbn un sitt in Untersuchungshaft. Siene Frou schriff üm, off sei all den Gorn ümmegraoben schall, wo dei Kartuffeln rinschäölt. „Üm Gott´s Willen, blots nich“, schriff hei trügge, „dor häbb ick jo dat Geld vergraoben.“
Nao‘ne Tiedlang schriff sei woller, dat dei Polizei wull denn Breif läsen hätt un denn ganzen Gorn ümmegraoben hätt.
„Siehste“, schriff hei dunn woller trügge,“nu kanns du Kartuffeln planten…“

Dei Religionslehrer is in sien Element: „Wer gout is, kummp in‘n Himmel. Wo aower kaomt dei Bösen hen..?“Dei lüttke Georg meld‘t sick: „Dei kaomt aal nao usen Papp‘n, dei is Rechtsanwalt..!“

Ümmetuschken… „Jao, ick gäw tou, dat ick dei Böxen klaut häbb“, sägg Hinnerk. „Draff ick dann, wenn ick dei Straofe betaohlt häbb, dei Böxen woller ümmetuschken? Die wör twei Nummern tou grot!“

Wer nich pariert, flügg rut… Heidners Korl hätt sick as Upseher bi‘t Gefängnis beworben. “Na, wi sütt‘t ut“, fraogt dei Chef, „kaomt gi uck mit  schwierigen Gefangenen tourecht?“ „Dat is äöwerhaupt kien Problem“, mennt Korl gans dröge, „wer nich pariert, flügg rut..!“

Hinnerk staiht woller vör Gericht… „Ein Geständnis werden wir strafmildernd berücksichtigen“, hörd hei. „Jao-jao“, giff hei trügger, „denn Schnack kenn ick. Dor bin‘ck all maol up rienfalln.“

Bi’n Freigang hätt et ’ne Panne gäben un einige Gefangene sünd utbüxt. Nao poor Stunnen häbbt sei se woller infangen un dei Upseher fraogt denn Polizist, off alle taihn woller dor sünd. „Wieso taihn“, fraogt dei trügge, „wi häbbt aower mehr mitbrocht…“

„Kanns du gout singen“, wüdd Korl fraogt. „Nä“, sä hei, „dor hätt mien Brouer all leip bi afschnäen. Hei hätt uck sungen un nu brummt hei all‘n poor Johr…“

Wo heitde dei noch

Opas sünd doch sünnerbor…

15.3.2025 – Wat för‘n Mallör mit denn Verkehr… KW 12

Langsaom tuckert twei Opas mit ein grotet Auto, ein Super-Luxusschläen, aower dei dei Bundesstraoten, dei B 51.

Dei Polizei hollt ehr an. „Oh“, fraogt dei Fohrer, „bin ick tou schnell fäuhert?“ „Nee, nee“, sägg dei Polizist, „tou langsaom. Worum fäuhert gi nich schneller?“

„Ja, dor staiht doch jümmers 51 an dei Straoten. Ich dachde, so schnell schull man fäuhern!?“

„Nee, dat gilt nich, dat is doch dei Nummer van dei Bundesstraoten. Fäuhert schneller, sons holl gi den gansen Verkehr up!“

Dei Polizist will jüss woller weggaohn, dor sütt hei up’n Rücksitz twei Omas, dei kriedewitt utseiht, mit gans verdraihte Oogen. „Wat häbbt dei denn“, fraogt hei denn Fohrer, „gaiht dei dat nich gout?“

„Doch, doch“, mennt Opa, „dat hätt nix up sick, wi sünd blots äben so‘n bäten up dei ännern Bundesstraoten wän, dei 213..!

Un wat sä Oma, bi ehrn erste Hilfe Kurs för’n Führerschien? Dei Lehrer fraogt: „Wat maokt gi mit ein’n, dei ’n Hitzschlag krägen häff?“ Oma: „Ich legge ehm in’n Schatten un maok’n kolt..!“

Wo heitde dei noch

Dei Sünnerutstattungen…

Sünnerutstattungen… 25. Jan. 25 – KW 5/25

Van mien Brouer August häbb ick väl Ideen un uck G’schichten för miene Sammlung krägen. Hier is eine dorvan:

Bolten Bernd har siene Buureie dichte bi Bräm’n. Sien Hoff har hei plietsch up’n Stand, un nu har hei sick uck ein neiet Auto köff. Dei Vertreter har üm uptelld, wat so’n  Auto aal kunn, un Bernd har’t affnickt.
Hei wör annerförsick’n gansen Ruhigen, aower as dei Räknung köm mit dei „Aufpreise für Sonderausstattung“, wüdd hei d’vergrellt bi.
Teuw eis, dachde hei bi sick, jou krigg ick uck bi d’ Büx. Rein toufällig har einer van dei hohen Herrn van dei Autofirma, bi üm näbenan ’n lütt Buuerei, un sick van üm’ne Kouh köff…

 Also baude hei sick uck so’n Räknung tousaome:

Kuh – Standardausführung -Grundpreis…………………….4.000,–   DM
-zweifarbige Ausführung (schwarzweiss)-Aufpreis……………500,–   DM
-Rindlederbezug………………………………………………….300,–   DM
-Milchbehälter für Sommer- u. Winterbetrieb………………….200,–   DM
-4 Zapfhähne zu je 50,– DM…………………………………….200,–   DM
-2 Stoßstangen, verhornt zu je 50,– DM……………………….100,–   DM
-Fliegenwedel, halbautomatisch………………………………..100,–   DM
-Düngevorrichtung – BIO-Ausführung………..…..……………100,–  DM
-Allwetterhufe, vierfach…………………………..………..…….100,–  DM
-Zweikreisbremssystem (vorne und hinten)…………………..800,–  DM
-mehrstimmige Signaleinrichtung………………………………200,–  DM
-verschließbare Halogenaugen………………………………..300,–  DM
-Vielstoff Futterverwerter………………………………………2.500,– DM
= Totalkuh in gewünschter Ausführung………………….9.400,– DM

Na wenn dat kien Sünnerangebot is…

Bi us tou Huus...

2025

Glück sängs Nei Johr 2025

Wat wör gout, wat gaiht bäter?

Wenn dat olle Johr gout wör, frai di up’t neie; wör’t dat nich, dann eiers recht…

Vergäten käönen heit, mit dei Erinnerungen doran in Fräe tou läben…

Man kummp bäter dör’t Läben, wenn dat Hart ‘n bäten weiker is as dei Kopp..!

Aals bruukt man nich wäten un Geheimnisse sünd noch kiene Wunner…

Phantasie is oft wichtiger, at aals tou wäten…

Jeder möcht dei Menschheit  bätern, aower  kiener fang bi sick an…

Dat giff soväl goue Vorsätze. Man bruukt se nur noch ümmesetten…

Schuuw nich aals up morgen, denn wenn di dat Spaoß maokt, kanns et morgen jo woller doun…

Wat man nicht meistert, mott man beherrschen…

G’scheite moss aowertügen – Dumme moss aowerräden…

Klouke Menschen maokt nich aale Fähler sülwes. Sei gäwt uck ännere dei Chance dortou…

Man schall dei glieke Dummheit nich nochmaol  maoken – dei Utwaohl is doch so grot…

Menschen sünd wi Schallplatten: Gout upgeleggt, kaomt se am bessten aower dei Runnen…

 Dat Benähmen is’n Speegel, wi’t van innen utsütt…

Wohr denn richtigen Affstand, wenn du einen schnell dichter kaomen wullt…

Dei Leiw mag blind wän, aower dei Eifersucht sütt touväl…

Vör’e Ehe hollt dei Oogen aopen, inne Ehe drück se eis öfters tou…

Sick sülwes tou bekriegen, is oft dat Schwörste. Sick sülwes tou besiegen, dat Allerschönste…

Man schall nich den Mund tou vull nähmen – bi’t Räden un bi’t Äten. Dat bewohrt ein’n vör Arger un  Gewicht..

Undankbor is deijenige, dei wat för’t Nixdoun krägen hätt un för dei süfftigen Bedingungen mehr häbben will…

Un statt tou klaogen, dat wi nich aals häbbt, wat wi wullen, schulln wi leiwer dankbor wän, dat wi nich aals krägen häbbt, wat wi verdeint harn…

Wo heitde dei noch

Klouke Schnäcke…

Klouke Schnäcke… (KW 51/24)

>Wer masse schnackt – mennt, dat hei väl weit. Wer väl weit, schnackt eiers, wenn hei fraogt wedd…

>Dei Kopp is nich nur toun Behollen dor – man kann dor uck mit denken.

>At klouke Mensch schall man nich aale Fähler sülwes maoken, man schall uck ännere dei Chance dortou gäben…

>Worüm sünd dei Klouken uppe Welt inne Minnerheit? Weil et so bequem is, dumm tou wän…

>Et giff hunnert Deile wat tou doun, aower dusend för Nixdoun…

>Old is man dann, wenn man mehr Fraide an fräuher hätt…

>Geld tou häbben is gout, solange man nich dei Fraide an Deile  verlüss, dei man nich mit Geld koopen kann…

>Man schall nich den Mund tou vull nähmen – nich bi`t Räden un   nich bi`t Äten. Dat bewohrt ein`n vör Arger un Gewicht..

>Un masse Wöör sünd lange Wäge gaohn, bevör sei tou schlaue  Sprüche wüdden…

>Man schall in Läben dei glieke Dummheit nich nochmaol  maoken – dei Utwaohl is doch so grot…

>Charakter hätt, wer sick vör Ünnergäbene so verhollt, at wenn hei vör siene Vörgesetten stünd…

>Praxis is dat Läben wat passeiert, wenn dei Theoretiker noch an plaonen is…

>Fortschritt giff et blots, wenn man sick aower’e Richtung einig is

>Manche Fraulüe krieget van eine Diät eiher `ne spitze Tungen, at`ne schlanke Linie…

Sick sülwes tou bekriegen, is oft dat Schwörste. Sick sülwes tou besiegen, dat Allerschönste…

Wo heitde dei noch

Huusfrou – wat heit dat ?

Huusfrou – wat heit dat eigentlick?  (KW 50/24)

Dei Daoge werd kötter, nu is dat so wiet,
vör us staiht dei Advents- un Wiehnachtstied…

Aals mott uppe Rege wän, fardig, inköff, un fein schmücket wern.

Masse Arbeit kummp dor up us tou, un wer maokt dat? – Dei Huusfrou!

Ein Mensch, dei alles maoken mott, versorgt Kerl, Kinner
un denn Pott.
Sorgt sick van fräuhesten Morgen an, bit deip inne Nacht –
un is immer dann – wenn’t irgenwo klemmt, alltied tou Stelle.
Ein Mensch för Alles – för alle Fälle…

Sei kaokt för us dat schönste Äten, passt up, dat wi dout nix vergäten.
Giff Trost, wenn us wat kellen dait, weit Raot, wenn einer nich wieter weit.
Hollt Huus un Hoff un alles rein, Wäsche waschen, flicken, bügeln, aals piekfein.
Rümt weg, wat wi aal leegen laot, passt up, dat wi nich aowere Stränge schlaot.
Giff Mout, wenn wi us maol nich trout, bring Fräen, wenn wi us maol eis haut.
Rögt an, dat maol wat ut us wedd, weit immer, wat gout utsütt un lätt…

Ick hoff, dat nu ein jeder weit, wat dei Naome Huusfrou heit..

Wo heitde dei noch

Oma un dei Arfkensoppen…

KW 49/24 – Oma un dei Arfkensoppen

Dei Daoge vergaoht, dei Tied rennt, rutz sünn wi woller – in Advent!

Doch Oma in ehr lüttke Kammer, denkt – wat nützt dann ein Gejammer, ick fang wat an, bin´t klaogen satt , ick fäuher nu mit dei Baohn inne Stadt.

So turnt sei los, nao dei Grotstadt hen – Wiehnachtsmarkt sitt ehr in Sinn. Vör den Bedriew is sei nich bang, dat Spill bekick sei  sick stünnenlang.

In ein Koophus will sei dann wat äten – ehr knurrt dei Maogen all so’n bäten. Sei schlutt sick in dei Rege in, köff’n Arfkensopp‘ mit’n Bockwusst drin. Mit ehr Sopp, noch heit un frisch, sett´t Oma sick an’n nächsden Dischk. Mit Bockwusst is dat nu jo so, dor hört uck’n bäten Senf d‘tou. An Tresen staiht ein groten Pott, Oma haolt sick’n gouen Dutt.

Aower as sei trückkump, gor nich lang, is einer bi ehre Sopp tougang. Ein Farbigen isset, wer weit woher, läöpelt Omas Teller leer, ganz genüßlich un in Ruh, un Oma kick üm sinnig tou.

Denn sei mennt as Daom von Welt, dei arme Kerl hätt wiß kien Geld, un sicher Hunger all siet Daogen, doch – uck ehr knurrt bös dei Maogen.

So gaiht sei an denn Disch gans langsaom ran, un schielt denn Teller immer an Un schwupp-di-wupp, mit flinke Hand, treckt sei sick dei Wusst an Land.  Denn Senf hätt sei glatt vergäten – blots ein-twei-drei, dei Wusst upäten.

Dann schielt sei räöwer nao den Mann, lacht üm nett un fröndlich an. Uck dei lacht Oma fröndlich tou, läöpelt wieter, ganz in Ruh.

Un as sien Teller blitzblank leer – haolt hei noch schnell  twei Glas Beer. Ein Glas drinkt hei, un dat wat äöwer,  schuff hei lies nao Oma raower. Oma straohlt us is baff, dei Mann aower lacht und gaiht dann aff.

Oma denkt noch dit un dat, feuhelt sick noch gornich richdig satt. Noch eine Soppen will sei sick haolen, söch Lüttgeld, üm tou betaohlen.

Doch – du leiwe Tied, dei Schreck is grot, nu sitt Oma bös in Not, stukert dullken inne Hoor, ehre Handtaschk, dei is nich mehr dor.

Sei kick sick ümme, maokt sick rischk, dor hang doch ehr Taschk an’n Näbendischk. Ehr Arfkensopp‘, un dat is wohr, mit dei Bockwusst drin, staiht uck noch dor!

Tscha – un wat lehrt us disse G’schicht:  Dat wat man schnell mennt, dat stimmt oft nich, man mott uck änner Menschken troun – un jüm nich glieks dei Bockwusst klaun..!

Social Media Auto Publish Powered By : XYZScripts.com