Wo heitde dei noch

is doch gans einfach..

KW 34/24 – is doch gans einfach…

Oma Threschken waohnde all lange in Mönsterland. Aower gebörtig köm se ut Vechte.

Dat seet ehr so in Blout, dat sei, wenn sei uck all´n Tacken öller wör, noch jeds Johr nao Stoppelmark möss. Wie immer fäuherde sei dor midde Baohn hen.

Uck dit Johr. Sei har sick in´n Abteil kommoudig tourecht sett´t, as dei Schaffner köm. „Ihre Fahrkarten bitte!“ Dissen Kommandoton kennde sei. Sei haolde ehre Korten rut un geew üm dei.

„Diese Fahrkarte ist nicht gültig“, hörde sei, „diese Karte ist für‘ne normale Beförderung. Wir sind hier aber in einem Schnellzug“, köm dor achteran…

Oma keek üm´ne Tiedlang an un sä gans langsaom: „Dat is doch gans einfach tou kriegen. Sägg doch denn Fohrer, hei schull wat langsaomer fäuhern..!“

Wo heitde dei noch

Kanns dat glöben..?

KW 29/24 – Heini vertelld… Kanns dat glöben? 

Dei häff dat all seihn: Up Majorka draopt sick twei  olle Schoulkollegen. „Na“, sägg dei eine, „biss du uck noch an studeiern? Maoks villich´ne Studienreise?“ „Nä, ick bin up Hochtiedsreise…“ „Un wo häss diene Frou?“ „Dei is bi Huus bläben. Sei har dat hier aal all seihn..!“

Wer nich pariert, flügg rut… Heidners Korl hätt sick as Upseher bi´t Gefängnis beworben. “Na, wi sütt´t ut“, fraogt dei Chef, „kaomt gi uck mit  schwierigen Gefangenen tourecht?“ „Dat is äöwerhaupt kien Problem“, mennt Korl gans dröge, „wer nich pariert, flügg rut..!“

Jan staiht vör´n Schaufenster. Dor is´n grotet Schild: ‚Ausstellungsstück: Unverkäuflich.’ Jan brummt: „Dat häbb mi wull dacht, dat dei  so´n Quatsch nich loswerd´t…!“

Wi man et mennt: Harm is bi sien Kumpel Jan inloort. Nao´t  Äten sägg Harm: „Du Jan, dat häff wunnerbor schmeckt. Diene Frou häff wiest, wat se kunn.“„Jao“, sägg Harm un keek so inne leern Pötte, „du aower uck..!“

Villich toulaote: Bennard un Harm draopt sick nao lüttke füfftaihn Johr eis woller. „Kiek an Bennard, wie gaiht, biss du uck einspännig bläben?“ „Nä, ick fäuher all´n gans Tied tweispännig. Ick häbb all vör fiew Johrn hieraot´t.“„Jao, wann häss dann dien Fraou kennn´lehrt?“ Bennard kick gans bedreuwt ut: „Naohdem ick´se hieraot har..!“

´ne Oma wedd ut´n brennendet Huus haolt. 
Dei Füerwehr hölpt ehr uppe Lettern. „Jetzt moss dei Tähn´n bäten tousaom bieten“, mennt ein Füerwehrmann.
„Oh Gott“, sägg Oma, „dann man woller trügge, mien Tähn´n leegt noch uppe Kommoude..!“

Wat wör dat för´n Äsel: Lisa vertellde Tant Mia van ehre Hochtieds-reise. „In Mexiko häbbt wi ´ne Äselstour maokt. As wi jüss up´n Barg körn´n, wüdd dei Äsel störrisch un hätt  mi rünnerschmäten.“Tant Mia keek ehr grot an: „Dann har´ck mi fors woller scheiden laoten..!“

Teppich kloppen: Dei Naoberschke: „Worüm schellst du dien Kerl bi´t Teppichkloppen immer ut?“ „Dann wedd hei dull un kloppt bäter!..“

Glieks gaiht´los: Dei Doktor kreeg aomts´nen Anroop ute Wirtschaft: „Kaomt man gau her un bringt Verbandswarks mit.“ „O-Gott, wat is passeiert?“ „Bit nu noch nix. Aower dei sünd gewaltig an schellen..!“

Dat is nich dat Richtige: Franz köm gans bedreuwt bi´n Doktor an: „Kanns mi nich`ne ännere Kur verschrieben. Disse wedd mi tou düer.“ „Wieso, du schuss doch blots bi´t aopen Fenster schlaopen.“ „Jao, jao – aower dei häbbt mi all´n poormaol den Geldbühl un dei Breiftaschk klaut!“

Hinnerk staiht woller vör Gericht… „Ein Geständnis werden wir strafmildernd berücksichtigen“ hörd hei. „Jao-jao“, giff hei trügger, „denn Schnack kenn ick. Dor bin´ck all maol up rienfalln.“

Gans ingebildet: Lisa kummp ut´n Urlaub trügge un praohlt ehre Freundinnen wat vör: „Ach wör dat schön. Gi glöwt gornich, wi ick ümschwärmt wüdd“! Mennde eine dorvan:  „Ja, wi häbbt uck hört, dat dor´ne Mückenplage wör..!“

Wat gans Besünneres: Dei Schandarm tou denn nich anmellten Straotenmusiker: „Das geht nicht. Jetzt müssen Sie mich begleiten.“ „Oh fein“, sägg dei, „wat willt wi denn spälen?“

Ick wüdd säggen: „Harn wi noch man’n Lüttken…“  Na denn Prost!

Use Kläönschnacker

Heimaotlied up Platt..

KW 25/24 – Ein Lutter Heimaotlied, up Platt…   

In Ollenborger Mönsterland,
nich wiet van Herrenholt,
is mi ein Dörpken gans bekannt,
dor greut‘ mi Lutten stolt.
Un kummps du hier maol eis vörbi,
dann kiek doch einmaol rin,
dann weiß du uck wi schön dat is,
un dat bereus du nich…

Refrain: In Lutten, in Lutten,
dor gäw ick di mien Wort.
Wer einmaol dor eis waohnet hat,
dei will nich woller fort:

Un wer ein echter Lutter is,
egaol off Jung off Dern,
dei käönt uck alle düchtig fiern,
dor kanns du wat van lern.
Un wenn dann Karms, dei Birse is
dann wedd et kunterbunt,
wenn Jung un Old dorbi dann is,
dann gaiht et richtig rund.

Refrain: In Lutten, in Lutten…

Dat lüttke Dörp, dat Lutten,
hätt soväl Schick un Charm,
dor deilt man Leid un Fraide ,
egaol off riek off arm.
Hier greut man sick, hier sitt dat Hart
noch up denn rechten Fleck,
hier kann man noch erläwen,
dat lüttke Quentcken Glück!

Refrain: In Lutten, in Lutten…

Wo heitde dei noch

Wi Kinner dat so mennt…

KW 23/24  Wi Kinner dat so mennt…

Dat häbbt wi betaohlt: Bennard har mit siene Öllern in Wirtshuus wat äten. Wi dat bi Huus so Moude wör, wüdd uck bi´n Dischke bäet. Nao´t Äten wull Bennard dat aower nich mehr: Hei mennde: „Vandaoge bruukt wi´t nich. Vandaoge mäöt wi dat Äten sülwes betaohlen..!“

Dor kumpp nix rut: Wilhelm har sien lüttken Jungen mit inne Karken naohmen. At sei rinköm´n, geew hei üm´n Gröschken, denn hei in´n Opferstock schmieten schull.
Dat dö hei uck, keek aower fors nao, off dor ünnen uck wat rutköm. „Dei is kaputt“, sä hei dunn gans luut, „dat Geld is wäge..!“

Klärchen: „Mammi, ick häbb vandaoge Postbote spält un äöwerall Breiwe verdeielt…“ „Ja, fein – un wo häss du denn dei Breiwe her?“ „Ut denn Kassen in diene Kommoude, denn mit dei rosa Schleifchen..!“

Dei lüttke Heini mag gern Indiaoner spälen. Eines Daoges kummp hei maol woller gans verdreckt in. Dortou is hei uck furchtbor blass. „Wat is“. fraogt siene Mamm´, “häbbt gi jou woller haut?“ „Nä“ sägg Heini gans sklüh, „wi häbbt us verdraogen un dann eine Friedenspfeife rookt..!“

Vadder kummp vanne Geschäftsreise trügge. Dei lüttke Korl flüstert üm in´t Ohr: „Wenn du mi fiew Mark giffs, sägg ick di, wer bi Mama schlaopen hätt.“  Forts krigg hei dat Geld: „Nu sägg all, wer wör dat?“ „Icke…“, sä Korl – un wäge wör hei…

Dei lüttke Anton is mit siene Mamm´in Theaoter un hört dor wat van Statisten. „Mama, wat is dat?“, fraogt hei gans neischkierig. „Dat sünd Lüe, dei nix tou säggen häbbt.“Korl dorup: „Oh fein, dat wör dann jo wat för usen Papp´n…“

Dat is tou fräuh… Hinnerk möss naon Doktor, weil hei’t mit dei Verdauung har. „Ja, das haben alle älteren Leute“, sä dei Doktor fors, „wie oft haben sie denn Verdauung?“
„Schmorns tüschken fiew of sess Uhr“ sägg Hinnerk. „Aber das ist doch hervorragend“, mennde dei Doktor, das ist zwar etwas früh – aber dennoch in Ordnung“. „Aower dat zu früh“, sä Hinnerk, „dat is doch dat Mallör, ick waok doch eiers üm säben Uhr up..!“

Wo heitde dei noch

Vertell eis maol…

KW 21/24 Lach mit!
Dei Kellner ünnerhollt sick:
„Worüm läss du denn Kerl an dien Dischk dor besaopen herümmehangen? Schmiet üm doch rut.“
„Nä, nä – gornich schlimm, denn jedsmaol wenn hei wach wedd, dait hei van neien betaolen. Glieks  wekk ick üm dat drütte Maol…“

Opa is nao dei Karktied an meckern:
Äöwer denn Pastor siene Prädigt, äöwer denn Karkenchor, usw.
Mennt dei lüttke Heini: „För dei poor Gröschken, dei Opa in´n Klingelbühl schmäten hätt, häbbt dei aower’n fetziget Programm brocht..!“

Eine Buurnfrou wüdd fraogt, wat ehre Jüngste denn worn wör…
Gans stolt sägg sei: „Eine Künstlerlin..!“ „Jao? – wat maokt sei denn?“
„Dat weit ick uck nich so genau. Wie häbbt ehr lessdens besöcht. Sei möss wat vördrägen. Dei Lüe wörn van ehr gans begeistert, dei häbbt us mit Bloum’n beschmäten…“
„Jao- dat wör bestimmt schön?“
„Nä – dat häff kolln… – Anne Bloum’n wörn dei Pötte noch anne..!“

Jan praohlt van sien Urlaub. “In dat Bedde, wo ick äöwernachtet häbb, häbbt uck Kaiser Franz, Napoleon un dei Alte Fritz äöwernachtet.“
Korl dorup:  „Wör´t Bedde dann so breit, dat gi aale dorin schlaopen kunn´n?“

Verkehrt verstaohn…
Bollmanns Gerd is Äten gaohn in ein vörnähm Lokaol. Hei hätt dei Spieskorten all lange dör un winkt dei Bedienung: Herr Ober, ick möchte endlich dinieren“, sägg hei gans patent.
„Tut mir leid“, köm dor trügge, „die Nieren sind ausgegangen!“

Inne Nervenanstalt hätt et ’ne Panne gäben un einige Patienten sünd utbüxt. Nao poor Stunnen häbbt sei se woller infangen un dei Chefarzt fraogt denn Polizist, of alle taihn woller dor sünd..
„Wieso taihn“, fraogt dei trügge, „wi häbbt aower mehr mitbrocht…“

Harms Marie hätt´n Führerschien maokt….
Sei fäuhert toun eiersden Maol mit ehr Auto. Toufällig wedd dor´ne neie Telefonleitung legg un dei Arbeiters klattert jüss dei Masten hoch. Oh Gott, denkt Marie, häbbt dei aal Angst. So schlecht fäuher ick doch gornich.

Nanana, Führerschien häbben, heit nich immer, dat man all gout fäuhern kann.

Bi us tou Huus...

Der Mai ist gekommen…

Toun Maidag… (BJ)

Melodie: Der Mai ist gekommen…

Nu is woller Maidag – wo alles greunt so fein,
un  uck all dei Bloumen – fangt woller an tou blaihn.
Vergät´ drüm dien Sorgen – un alles wat di kellt,
gaoh rut un bekiek disse wunnerschöne Welt..!

Hier giff et Natur – ünnert grote Himmelstelt,
hier is uck kien Hektik – un Striet üm all dat Geld.
Hier singt nur dei Väögel – un wi singt all dor mit,
kaom rut un frai di – mit dei schöne Maientied ..!

Leiw Vaoder, leiw Mouder – för jou gilt uck dit Lied,
dann denkt wi tourück an – us schöne Kinnertied.
Wat häbbt gi in Lä-äben – so alles för us daon,
ick weit, use Hergott – dei giff jou einst denn Lohn..!

Der Mai ist gekommen, vandaoge willt wi fiern,
un singt disset Liedchen, mit immer väl Pläsier.
Up Hoch un up Pla-att, un för grot un för klein,
för all schinnt dei Sünne, un alle laot sick frain..!

Wo heitde dei noch

Schäuler, Köster, Öllern…

18/24 – Schäuler, Köster, Öllern…

Ick weit, wo hei waohnt…
Dei Jung köm mit´n leip Tügnis nao Huus. „So ein Tügnis is doch glatt´ne Tracht Prügel wert“, mennde sien Papp`n.„Menn ick uck“, sä dei Jung, „laot us forts hengaohn. Ick weit, wo dei Köster waohnt..!“

 „Ick häbb doch sägg, aals wat man anpacken kann, wedd grot schräben. Worüm häss du Löwe lüttket schräben?“, frög dei Köster. Schöuler: „Ja – un? Ick pack denn nich an..!“

„Wat  schall ick  mit di maoken„, kick dei Köster Heini straofend an „All woller taihn Fähler in´t Diktaot.“ Heini keek üm lange an un mennde: „Maol ehrlich, Herr Lehrer, gi seukt dor uck jo extra nao..!“

Doch nich inne Pause…
Dei Lehrer sütt inne Pause denn lüttken Korl van ein up ännere Bein wüppken. „Wenn du uttreern moss, dann gaoh doch hen“, sägg hei tou üm. „Nu doch nich“, kummp dor trügge, „Pause is Pause..!“

Lehrer tou denn Vadder: „Diene Dochter häff Probleme bi´t Räken.“ „Häff sei van miene Frou. Dei is uck unberechenbor!“

Richtig verdeielt: Lehrerin ganz begeistert: „Ihr Kind hat grossen Wissendurst.!“ Mutter: „Jao, dat Wissen hätt hei van mi, denn Dösst van sien Vaoder..!“

Fraogt dei Köster inne Schoule: „Wie heit´t dei drei Eisheiligen?“ Korl meld´t sick: „Schöller, Langnese un Oetker!“

Dei lüttke Heini wör´n gansen Schlauen: „Mien Papp´n will mi füfftig Mark gäben, wenn ick´ne Eine in Diktaot krigg.“ „Dann streng di man an“, sä dei Lehrer. „Ick weit wat Bäteres“, sä Heini, „giff mi man dei Eine, un wi deielt us dat Geld.“

Gewußt wie? – off: Hars nich mit räkt, wa?

Wo heitde dei noch

WC – dei neie Waldcapelle

15/24 – WC – dei neie Waldcapelle

Disse G’schichte wüdd all oft un immer ünnerscheidlick vördraogen, nu sogor van ein Bischoff inne Karken.

Hier is eine ut miene Sammlung inne 80iger Johrn:

Tante Sefa wull Urlaub in ein neien Utflugsort maoken. Sei wüss, dat dor väl Bedriew wör. Deswägen fäuherde sei’n poor Wäken vörher hen, üm sick ’ne Waohnung nao ehrn Geschmack uttousäuken.

Sei söchde dor denn Börgermeister in dat Dörp up un buld fünd sei uck dat Richdige. As sei woller bi Hus anköm, füllt er in, sei har gornich fraogt, off dor uck ein Lokus – ein WC sägg man wull – up Zimmer wör. Also schreew sei denn Börgermeister ein Breif und bittde dorin üm Utkunft.

Dei Börgermeister aower kennde den Utdruck ‚WC‘ äöwerhaupt nich. Hei güng mit den Breif nao’n Paster un frög denn. Nä, dei wüss’t uck nich.

Nao väl’n Hen un Her köm’n sei aowerein, dat mit ‚WC‘ wull dei vör kötten inweihte Wald-Capelle mennt wör. Also settde sick dei Börgermeister hen un schreew dei Frou ein netten Breif woller trügge – up Hochdütsch:

„Sehr verehrte gnädige Frau!

WC ist vorhanden und liegt eine halbe Stunde von der Dorfschaft entfernt, inmitten eines schönen Waldes. Schon wegen der schönen Lage ist der Besuch dort bestens zu empfehlen.

Geöffnet ist das WC mittwochs und sonntags. Es empfiehlt sich, dort schon eine halbe Stunde vorher zu sein, da der Andrang sehr groß ist. Doch brauchen gnädige Frau keine Angst zu haben, denn es sind sechzig Sitzplätze vorhanden. Auch für Stehplätze ist genügend gesorgt.

Die Fremden sitzen auf der Galerie und können so die Vorgänge gut übersehen. Bei schönem Wetter findet die Sache  im Freien statt. Sonntags empfiehlt sich ein Besuch ganz besonders, da dann alles mit Orgelmusik ausgeführt wird. Die Musik ist ganz hervorragend und die Töne sind kilometerweit zu hören.

Wir hoffen, daß wir Sie bald in unserem WC begrüßen können.

Es grüßt ergebenst…-Franz Stehgeiger, Bürgermeister“

(Har sei up Platt ‚Lokus‘ schräben, wör dat nich passeiert!)

Wo heitde dei noch

Schlaue Kinner…

12/24 – Schlaue Kinner…

“dei Störk häff us´n lüttket Wichtken brocht“, vertellt dei Papp´n sien Jungen, „wullt du dei maol seihn?“ Prombt kummp trügge: „Dat Wicht nich, leiwer denn Störk..!“
BJ: Gans schön neischkierig!

Jan mott mit siene Öllern in Konzert. Dat passt üm äöwerhaupt nicht. Ein Geigenspieler maokt denn Solisten. „Käönt wi dann nao Huus gaohn, wenn dei sien Ding dörsaogt hätt?“  fraogt hei.
BJ: Kann nich mehr lange düern!

Dat is´ne ännere Karken: Twei Jungs ünnerhollt sick: „Wi häbbt  bi us twei Karken. Eine katholschke un eine evangelschke.“
„Ja – un wo gaoht jou Lüe sönndaogs hen?“ „Use Pappen gaiht nao´n Fräuhschoppen..“
BJ: Wenn hei Dösst hätt… Dorför  giff et nu maol nix inne Karken!

Dat glöw ick nich: Hein haolt för siene Tante Medizin. Dei Aptheiker giff üm eine Flasche un mennt: „Vor Gebrauch gut schütteln!“ Hein dorup gans dröge: „Ick glöw nich, dat Tante Frieda sick dat gefalln lätt…“
BJ: Lätt sick denken!

Lehrerin: „Külle treckt tousaome, Wärme dehnt aus. Wer nennt mir ein Beispiel.“ Beate: „Winterferien sünd kott, Sommerferien sünd länger.“
BJ: Dor häff se recht!

Dei Köster sä: „Fritzchen, es giff kien dörsichtiget Metall.“ „Doch Herr Lehrer, dei Maschendraoht.“
BJ: Wörs nich up kaom’n – wa?

Lehrerin inne Schoule: „Gistern häbbt wi dörnaohmen, wat Verantwortung is. Nenn mi´n Beispill. “Fritz: „Miene Böxen hollt nur noch´n Knoop. Dei hätt dei ganse Verantwortung!“
BJ: Wenn dat man gout gaiht!

Dei Religionslehrer is in sien Element: „Wer gout is, kummp in´n Himmel. Wo aower kaomt dei Bösen hen..?“
Dei lüttke Georg meld´t sick: „Dei kaomt aal nao usen Papp´n, dei is Rechtsanwalt..!“

Wenn dei dat woller tourechte bögen käönt, dann laot us man drokke ‚nen gouen Anwalt seuken: Strafrecht un Himmelfahrtskommando!

Social Media Auto Publish Powered By : XYZScripts.com