KW 26/24 – Freidag Kläönschnack in Poulmanns Wirtschaft (Deil 1)
Sophie is denn gansen Dag all mit Paul an quesen: “Kunns mi ruhig ‘n bäten hölpen. Un wenn glieks dei Lüe kaomt, dann pass up, dat dei nich aals aower klaiet. Ick will tou Sönndag nich noch maol woller upnähm’n mäöten. Un dann moss du uck noch…”
Paul wedd d’ dull bi: “Nu holl dien Schnaobel, du olle Traonsuuse. Ick kann’t nich mehr hörn. Gaoh inne Käöken un kraom dor rümme!”
Franz is all anne Dörnt: “Ogott Paul, wat is hier los. Gi haut jo doch wull nich. Dann draih’ck fors woller ümme.”
Paul brummelt vör sick hen: “Och, dat Menschke hätt immer wat tou meckern. Froulüe – moss di nix bi denken.”
Fennand kummp rinhecheln: “Mott jou wat vertelln. Wät gi, wer hier vandaoge ‘n Unfall har?”
“Nä, du?”, fraogt Franz, “Aower du wörs doch vandaoge gornich hier.”
“Stimmt – wi sünd uck äben eiers wollerkaom’n”, Fennand haolt deip Luft. “Aower, as wi dorvan hörn, häff miene Frou fors bi Kütemeiers Agnes anroopen un dei…”
Franz kott aff: “Kütemeiers sünd anne Nordsee. Dei käönt gornix wäten.”
“Doch, doch, dei is – dei kann”, Fennand is gans upgerägd. “Nu hör doch ers maol tou. Also dat is so: Kütemeiers Agnes is doch so leip uppe Föüte. Un wenn Korl spaziern gaiht, hang sei an’t Telefon un schnackt aals mit Braohms Hedwig dör. Un dei…”
“Jao, ick weit’t all”, sägg Paul, “dat is dei gröttste Tratschtante in Dörpe. Aower wat is denn passeiert? Wat häbbt dei Wiewer sick denn nu all woller utdacht?”
Clemens is rienkaom’n: “Dat kann ick jou bäter verklorn.” Un tou Fennand: “Hars gornich nödig hat, Gott unne Welt antouroopen.. Also: Ick bin mit usen Trecker Pastor inne Korn jaogt..!”
Dei nächsden Gäste kaomt rin, uck Brows Bernd: “Wat, wat, wat is”, Bernd hätt fors dat grote Wort: “wi kunn dat denn? Häff Pastor wat affkrägen? Möss du eierste Hülpe maoken, off..?”
Bernd wedd gans naodenklich un kick üm stiew an: “Off isset noch leiper?”
Clemens wedd d’ dull bi: “Wenn du einfach maol diene Schnuten hollen un nich mehr d’tüschken quaken dais”, schnaut hei üm an, “dann kann ick dat uck vertelln.”
Un tou dei ännern: “Iss blöd passeiert. Ick har mi’n poor Sack Fouer van’n Schoppen haolt. Un up’n Weg nao Huus kaom ick jo bi Braohms vörbi. Un dor köm Pastor mit Auto van Braohms Hoff fägen un – ellinck is hei mi inne Korn jaogt…
An mien Trecker sünd blots’n poor Buulen. Aower an Pastors Auto sünd beide Lüchten kaputt.Nu kann hei nümms mehr heimlüchten.”
“Hei möss bestimmt Braohms Hedwig maol woller tourechte stöten”, lacht Franz. “Dei häff bestimmt woller irgend wat inne Welt sett’t. Dei un Pastors Liese – dor kann kiene Dörpzeitung mit!”
Pintken Bernd, Hermanns Brouer, sitt wi alltied stillken inne Ecke bi sien Beier. Hei draiht denn Buddel all at toun drütten maol ümme.
Brows Bernd fang an tou lästern: “Ja, Bernd”, fang hei an, “denn kanns noch taihnmaol ümmedraihn, dor kummp nix mehr rut. Kanns man ruhig ‘ne neie bestelln, off häss dien Deil all uppe? Off teuws du, dat di einer wat utgiff?”
Pintken Bernd knurrt: “Jao, wenn so schnacks, dann gäw ick di recht: Ick teuw nämlick up di. Du häss doch vandaoge’n Koppel Farken an Höllers Franz verköff. Un bi mi staiht all lange noch’n Deil aopen – för’t lessde Silo, wat ick di maokt häbb…
Also – allein all för dei Zinsen kanns nu gout ein’n utgäben, menns nich uck?”
“Nu hör di dat an”, Willi rischket sick, “immer grotet Wort aower änner Lüe häbbn. Bi mi staiht uck noch’ne Maohl aopen. Paul hör tou: Bernd will’ne gröttere Bestellung upgäben!”
“Häbbt gi all maol jou Geld nich krägen?”, pultert nu Bernd los.”Dor sünd manchmaol poor Daoge mehr tüschken, gäw ick tou.” Hei haolt deip Luft: “Doch laot man, laot man – Paul, giff dei aal ein rin, ick
bruuk mi dat nich anhörn, ick gaoh nao Huus, betaohlen dou’ck nächsmaol…” Hei staiht up un gaiht rut.
Jonathan versöch noch wat tou retten: “Mein Gott Bernd, nu wäss doch nich fors up’n Schlips träen. Du deils uck immer gout ut, un -“
Aower Bernd is all buten.
Paul gans resolut: “Laot’n loopen. Dei kummp woller. Dei is väl tou neischkierig, un dann will hei doch aowerall mitmischken!”
“Dann hätte vandaoge Pech hat”, sägg Fennand. “Vandaoge is doch Lohntütenball. Kiekt man nao buuten, dei eiersten kaomt all.”
Dor schnack wi dann nächstet Maol aower…