Opa schüddelt mit’n Kopp as dei Enkel sien Wichtken bepraohlde: „Jung‘ laot di dat säggen, je mehr dei Katten straokt wedd, üm so höher hollt sei denn Stert!“ (schmeicheln kann düer kaom’n)
Autor: Franz-Josef Thomann
03.05.2025
Dat wull ick noch säggen:
Ick hör gern Lüe aower sick sülwes schnacken, weil man dann immer nur Goues hört…
Hohmisstouren…
03.05.2025/KW 19 – Hohmisstouren…
Vandaoge kennt man dat villich nich mehr, aower fräuher köm dat öfter vör, dat dei Kerls sönndaogs nao dei Hohmisse „aower dei Stränge“ schlögen, weil se touväl Schluck krägen harn…
Dei Räde is vandaoge van Heini un Franz. Ditmaol wör’t laode worn. As sei nömmdaogs so gägen sess Uhr bi Heini sien Huus anköm’n, sä Franz tou üm:
„Heini, ick häbb so’n Schmacht, wull du nich eis toukieken, off bi jou noch wat in Brotschapp is? Diene Marie is bestimmt all bi’t mölken un kummp dor gornich achter.“
Gesägg, gedaon – aower dat Brotschapp jaohnde blots noch, bit as sei’n poor Deusen fünn’n. „Jao“, sä Heini, „dat is’n fein’t Wark, dat mott Fräuhstücksfleisch wän, dat häbb ick lessde Wäken all hat.“
Dei beiden döen sick dor gout wat van achter. Heini güng achternao fors ünnern Päöl un Franz stuffelde nao Huus hen.
An nächsden Morgen, Heini köm gans kläöterig tougange un jammerde rümme. „Schuss wat suupen“, schüllt Marie „‚un sägg eis, wer is dor bi dei Deusens wän? Ick har dor för usen Hund doch Chappi mitbröcht. Nu isset all meist woller uppe.!?
Wenn’t Heini bit jetzt noch einigermaoten gout gaohn har – nu wüdd üm gans schlecht. Allein dei Gedanke doran…
Bäter wör wän, hei wör nao den ollen Schnack vörgaohn:
Wat dei Buur nich kennt, dat frätt hei nich..!
(För dei Hochdütschen: Hohmisse = Hochamt; Schmacht = Hunger; jaohnde = gähnend leer; äöwere Stränge schlaon = ausflippen, übertreiben; ünnern Päöl = unter die Bettdecke; kläöterig = kraftlos)
Toun Maidag…
BJ-Melodie: Der Mai ist gekommen…
Nu is woller Maidag – wo alles greunt so fein, un uck all dei Bloumen – fangt woller an tou blaihn.
Vergät‘ drüm dien Sörgen – un alles wat di kellt, gaoh rut un bekiek disse wunnerschöne Welt..!
Hier giff et Natur – ünnert grote Himmelstelt, hier is uck kien Hektik – un Striet üm all dat Geld.
Hier singt nur dei Väöögel – un wi singt all dor mit, kaom rut un frait jou – midde schöne Maientied ..!
Leiw Vaoder, leiw Mouder – för jou gilt uck dit Lied, dann denkt wi tourück an – us schöne Kinnertied.
Wat häbbt gi in Läben – so alles för us daon, ick weit, use Hergott – dei giff jou einst denn Lohn..!
Der Mai ist gekommen, vandaoge willt wi fiern, un singt disset Liedchen, mit immer väl Pläsier.
Up Hoch un up Platt un för gro ot un för klein, för all schinnt dei Sünne, un alle laot sick frain..!
27.04..2025
Lösung aus KW 15 – Fastentied-Rätsel
16 Bonchen sünd aowerbläben. Aale häbbse ein Drüttel affnaohmen. Dor bliewt also twei Drüttel.
Ein Drüttel toubi (+ 8) = 24. Dat sünd dann woller twei Drüttel. För drei kummp dann hiervan woller ein Drüttel (+ 1/3 = 12) toubi = 36. So gaiht’t wieter: 36 + ein Drüttel (+18) sünd dann drei Drüttel un dei Anfang = 54! Aals verstaohn?
27.04.2025
Dei Jugend is’ne Tied, wo sick aal’s drokker draiht:
Tüschken twölwe und sämtaihn –
maokt Kinner ehre Öllern faoken üm twintig Johr öller..!
Kläönschnack mit Jung un Old…
27.04..2025/KW 18 – Kläönschnack mit Jung un Old…
Dei Enkelkinner häbbt Opa un Oma toun Äten inlaoen. Ostern möss et leider utfalln. Dat wedd nu naohaohlt. Dei Kinner, tüschken 18 un 20, Erna und Frieda mit ehre Freunde, un Jan mit siene Freundin Klara…
„Hallo“, kling et van aalen Sieten, as dei beiden döre Dörn kaomt. Aal straohlt ümme Wette.
„Häbbt gi Ostern alle Eier funn’n?“, flügg dei lüttke Klara fors rut. Sei hätt van dat lustige Spill hört, dat dei tou Ostern möken.
Opa is äöwer dit Johr nich so druppe: „Tschach Kind“, un hei haolt deip Luft, „dat is uck nich mehr dat, wat et maol wör. Dat häff aal’n sinnigen Dot.“
„O Gott“, schreckt Klara tousaome, „dot – wat is passeiert?“
„Nee nix“, Oma spring in, „dat sägg man so, wenn man wat nich mehr so kann, wi man dat gerne will. Ick vertell di dat maol: Eier tou Ostern verstoppen, häff us alltied väl Spaoß maokt. Un as us Kinner grot wassen, häbbt Opa un ick beschlaoten,wi maokt wieter, jeder verstoppt 10 Eier un die Ännere mott dei seuken.“
„Jao jao, un dat schlitt ut. Oma häff kien Lust mehr tou seuken“, röpp Opa d’tüschken.
Oma kick dull ut: „Un worüm nich“, schnaut sei Opa an, „weil du se less Johr bi di inne Böxen, dei du anne hars, verstoppt hars. Glöws doch wull nich, dat ick dor seuken dou.“
„Nu willt wi eiers Kaffeedrinken“kummp Frieda d’tüschken, „sett’t jou an’n Dischk. Kaffee häbb ick fardig. Erna schnitt noch denn Kouken an.“
Erna kummp all mit dei Kouken rin: „All fardig! Et giff Schwarzwälder un Appelkouken mit Sahne. Laot et jou schmecken!“
„Dat is gout. Dor frai ick mi up. Häss dei sülwes backt?“, is doch klor, dat Oma dat fraogt.
„Ja, dat häbbt wi“, un Frieda telld up, „Erna dei Schwarzwälder Torte, ick denn Appelkouken un Klara -„, sei kick bisiet, „mott sick noch ümmetrecken. Hätt dei Sahne wull ’n bäten tou daone schlaoen.“
„Dat kenn ick „, Opa lacht luut ut, „van Oma. Fraog ehr man eiers, wi dat Ostern wör. Oma sehg ut wi’n Wiehnachtsmann. Hihi“.
Oma kick gans dull ut: „Kunn ick mi denken, dat du dat vertelln möss. Also, use Mixer sett’t öfters ut. Un dat uck up Ostern. Ick har’t Sahne schlaoen vergäten, wull et drokke naohaolen, wör dor all mit fardig, at dei Mixer utsettde. Ick wull denn langsaom rut trecken, as hei woller ansprüng. Kanns di vörstelln, wi ick utsehg. Ick har mien Sönndaogskostüm all anne. Un wat mök Opa – stünd dor, lachde, un sä: Frohe Wiehnachten!“
Opa, mit vullen Backen kauend, feuhelt sick baobenuppe: „Wat schuck denn säggen, as so’n Schneimann up maol vör mi stünd?“
Frieda: „Nu wull ick aower gerne wäten, wi jou dat schmeckt. Na?“
„Jao Kind“, Oma kling gans bedreuwt, „dat is uck väl wichtiger. Dei Schwarzwälder – wunnerbor! Denn Appelkouken mott ick glieks noch probeiern.“
„Dei schmeckt genau so gout wi bi di“, giff Opa toubi, „ick häbb all’n Stück uppe, „un noch bäter schmeckt dei Sahne van Klara. Wi häss dei so schön hen krägen“, hei lacht un knippögt ehr tou.
Erna is neischkierig: „Häbbt gi lessder Tied noch wat van Tant Marie hört, off is die Ostern dor wän?“
„Nä, isse uck nich. Nu röpp se andauernd an. Ehr Patenkind häff ehr dor wat schonken, so‘ne… eine, ick mag et gor nich säggen, weil Opa dann immer an lästern is…“
Opa hätt aower all mithört: „Jao, jao – dat stimmt jo uck, häbb ick doch immer all sägg, Marie häff Rotten up´n Bäön‘n!“ (=schnackt dumm Tüüg)
„Wat mennt Opa“, Frieda is gans upgerägt, un wedd immer luuter: „Sägge, wat is mit Tant Marie?“
Oma stäötert: „Opa ützt dor mit rümme. Ick glöw, Tant Frieda kann dat nich richtig utspräken. Sei schnackt immer so van Ratten, Rotten, off so ähnlick?!“
Frieda schleit dei Hann‘n vör´t Gesicht: „O, Gott – ick glöw, ick weit wat sei mennt, dat is – dat heit… – also, dat is so‘ne Inrichtung, dei kann man koopen un dann soväl telefonieren wi man will. Schräben wedd dat Flatratte, dat is englisch, man sägg dann Flätträt!“
„Ick weit nich, off Tante Marie immer noch aals vörnänner krigg“, sägg Oma gans naodenklick, „bi Tant Paula in Amerikao har sei lessdens uck anroopen, vertellde sei. Un John, ehr Kerl har sägg, dat sei in Kitt…“, sei kick woller nao Opa raower.
„Jao“, Opa kick hoch, „kanns ruhig vertelln, dat Paula in Knast sitt.“
Frieda wedd gans tatterig: „Wat heit dat denn woller? Maol dei Rege nao. Wat hätt Tant Paula verbraoken, wat hätt sei maokt? Off wat hätt Tant Marie vertelld?“
Oma haolt deip Luft: „Ja – also, immer wenn sei dor anröp, wör Unkel John dor anne un sä, dat Tant Paula in Kitken wör. Aower dann har sei uck mit ehr schnacken kunnt un sei wör noch gout toufräe wän… Enweder, mennde Tant Marie, wörn dei beiden dörnänner, off beide seeten in Tuchthuus…“
Frieda sett‘t sick up‘n Stouhl un holt sick den Kopp faste: „Dat draff doch aal gornich wohr wän. Oma hör her. Kitchen Oma, Kitchen is englisch. Up dütsch heit dat Käöken! Also wör Paula inne Käöken un doch nich in‘n Knast..! „
„Mi isset egaol wo dei sitt’t“, Opa straokt sick aowern Buuk, „ick sitt hier gout, bin satt un mi hätt et gout schmecket!“
Nu sünd dei Jungs anne Rege: „Fein Opa, un nu moss du us van fräuher vertelln, van diene Buckjungentied, wi du immer säggs.“
Un nu gaiht et los. Opa vertelld: Van Schouh putzen, in Sack stoppen, Strohkranz, Hackelspatt un un un…
Aower dat vertell ick nächstmaol!
20.04..2025
Vertell eis maol: Dei Lehrerin versöch denn lüttken Clemens dat Räken bitoubringen. „Clemens, gi sünd tou Huus mit fiew Kinner. Wenn dei Osterhaose 4 Eier in’t Nest legg hätt, woväl mott jou Mamme dann noch rin leggen, dormit aal ein EI kriegt. – Na?“ „Kienein!“ „Aower Clemens, denk doch maol nao…“ Clemens: „Bruuk ick nich – us Mamme legg kiene Eier!“
Dei Osterhaose…
20.04..2025/KW 17 – Die Osterhaose – wer is dat?
Miene schönste G´schichte! Worüm? Weil ick dor jedet Johr an Ostern d‘ran denken mott, wi ick denn Osterhaosen uppe Schliche kaomen bin. Ick kann mi noch genau dor dran erinnern wi dat bi us wör…
Dat Nest baun wi jedsjohr an dei glieken Stäe. Dat wör an denn ollen Beerboom. Dor harn wi dei Fiezebohnenstangen van dat olle Johr anstellt, un dor ünner uppe Eern baun wi dat Nest.
Bi us wass ick dei Jüngste un glöwde noch so bäten an denn Osterhaosen… Miene Bräuers gniffeln dor immer aower. „Is doch use Opa“, hörde ick maol dor ut.
Use Opa, so‘n Blödsinn, dachde ick touers, doch..? Ick löp nao üm hen un keek üm so vanne Siete an. Ja – kann dat denn wücklich wän? Jao – grote Ohrn har hei jo, aower dat kann doch nich…
Ick dachde mi, dat krigg ick rut. Ostermorgen leeg ick up Luur. Richtig un gout, Opa köm dor an un mök sick an’t Nest tou kraomen. Ick schnell weg un naoher woller hen – dor leegen dei Eier drin.. Also doch Opa..!
Ostersönndag güngen wi alltied mit Oma un Opa nao dei Kinnermisse. Use Naoberjungs uck. Dei kreegen dann van ehrn Opa noch extrao wat. Dei güng mit ehr nao dei Misse in´n Häökerlaoden, domaols harn dei sönndaogs aopen, un köffde ehr Seutigkeiten. Un dann gäwen sei immer ‘ne grote Stange an un praohlden immer, wat sei doch för‘n Opa harn.
Irgendwann wüdd mi dat touväl. „Wi bruukt dat gornich“, schnaude ick rut, „wi häbbt dat gornich nödig – us Opa legg sülwes Eier..!“
20.04..2025
Schuuw nich aals up morgen, denn wenn di dat Spaoß maokt, kanns et morgen jo woller doun…