03/24 – Dat Radio van Finanzamt …
Jeds Johr uppe Wiehnachtsfiern wüdd bi us disse G’schichte vertelld:
Dat hannelt van eine öllere Frau. Dei wör gans alleine. Sei läwde aower gans sümig (bescheiden), nur Musik möchde sei för ehr Läben gern. Dorvör har sei so’n schönet ollet Radio. Dat wull sei nich missen.
Nu wör dat Mallör, dat dit Radio vör Wiehnachten kaputt güng. Wat nu? Dei Radiomann köm, keek un schüddelde mit’n Kopp:”Oma, dat is nich billig. So’ne Reparatur kosst bi so´n old Radio wull’n hunnert Mark”. “Jao, aower dei häbb ick nich” sä Oma, “wo schall ick dei hernähm’n?”
“Ja, dat weit ick uck nich” wör dei kott aff, “wenn’t nich häss, dann schriew man an’n Wiehnachtsmann”.
Oma, all´n bäten tüdelig, mök dat un geew den Breif den Postboten mit…
Dei Postbote aower wüss nich so recht, wat hei mit so’n Breif anfangen schull. Hei wull Oma nich vör’n Kopp stöten un köm nao langen Äöwerleggen dor up, den Breif nao’t Finanzamt tou bringen…
Dor wör dat Süfftige. Dei Finanzbeamte, dei Omas Breif läsde, schüddelde uck blots mit’n Kopp. Aower hei har Mitleid mit dei ölleren Frou un dachde nao. Dunn köm köm dei Idee, för Oma ‘n touminnes bäten tou sammeln.
Gedaon – hei kreeg dorbi glatt sämzig Euro tousaome. Also schreew hei Oma woller trügge, dat sei up Grund van ehrn Gesuch an denn Wiehnachtsmann ehr sämzig Euro schicken kunn’n..
Oma wör d’ baobenuppe un röp fors den Radiofritzen an. Un richdig un gout, dei mök ehr dat Radio uck för sämzig Mark woller fardig…
Oma wör so glücklich, dat sei endlick woller ehre Musik hörn kunn. Sei dachde sick, nu moss doch uck dankbor wän, settde sick hen un schreew nochmaol an den Wiehnachtsmann:
“Välen Dank, leiwe Wiehnachtsmann, för dei sämzig Euro. Aower wenn du dat nächsde Maol woller Geld schicken dais, dann dou dat nich aower’t Finanzamt. Dei Spitzbuben häbbt dor doch glatt 30 Euro aftrocken..!”